Zorgen om de planeet? Val mij er niet mee lastig!
‘All the way voor het milieu, anders ben je hypocriet‘
Ik eet geen vlees, mijn auto heeft plaats gemaakt voor een (elektrische) bakfiets, we scheiden thuis ons afval netjes, de tegels in de tuin hebben plaats gemaakt voor groen en de baby draagt wasbare luiers. Maar, als ik op vakantie ga, pak ik zo af en toe nog het vliegtuig, ik houd van lang en warm douchen, ik drink (te veel) melkproducten (die heerlijke cappuccino’s) en ik koop meer kleding dan ik nodig heb. Kortom: er zijn nog wat verbeterpunten.
En op die verbeterpunten word ik nogal eens gewezen. Als ik vertel dat de baby wasbare luiers draagt, krijg ik nogal eens reacties als ‘maar dan zou je ook niet meer het vliegtuig moeten pakken als je op vakantie wil‘ en ‘dan zou je eigenlijk ook geen melkproducten moeten gebruiken’. Je hoort ze denken ‘lekker hypocriet, wel wasbare luiers gebruiken maar als het echt je levensstijl beïnvloed, haak je af.‘ En dat is waar, zolang het praktisch blijft, is het prima maar zodra we echt aanpassingen en opofferingen moet doen, wordt het minder interessant. Ik word weggezet als een zeur: Dus, zolang je geen grote aanpassingen doet, mag je er niet over praten want, dan kan je net zo goed niets doen…?
Neem prins Harry (ik vergelijk mezelf graag met mensen uit het Koninklijk huis 🙂 ). Toen hij aangaf maximaal twee kinderen te willen met het oog op alle milieuontwikkelingen, kreeg hij verontwaardigde opmerkingen over zijn vlieggedrag. ‘Als je dat roept, zou je ook niet meer mogen vliegen’. Dus als je iets aan het milieu wil doen, moet je direct all the way gaan? Geen vlees en melkproducten meer, weinig (en duurzame kleding) aanschaffen, geen auto, niet meer vliegen, douchen met koud water, zonnepanelen op het dak, geen plastic meer gebruiken, eten uit eigen tuin en alles recyclen. Velen vinden blijkbaar dat als je iets voor het milieu doet, je alles aan zou moeten pakken. Want anders ben je hypocriet bezig?
Mensen die serieus met hun omgeving bezig zijn worden weggezet als zeurende mensen. Vooral op social media liegen de reacties onder de nieuwsberichten en onderzoeken er niet om. Daar lees je reacties als: ‘Zo’n vaart zal het toch niet lopen? Stel je niet zo aan met je milieuregeltjes. Ik bepaal zelf wel wat ik eet. Zal je zien wordt er volgend jaar weer een onderzoek gedaan, blijkt het allemaal niet waar te zijn en hebben we voor niets al die dure aanpassingen gedaan. En dan ben jij er ingetrapt, heb je alles voor niets gedaan!‘
Ik leg het probleem voor bij mijn vriendinnen. Ook zij merken dat hun kleine aanpassingen niet altijd gewaardeerd worden. Sanne (35 jaar, twee kinderen). “Natuurlijk ben ik bereid om aanpassingen te doen. Afval scheiden, minder vlees eten en vaker de fiets pakken in plaats van de auto. Maar ik merk ook dat andere mensen vaak niet lastig gevallen willen worden met deze kleine aanpassingen. Ze steken hun kop in het zand, ‘hoe minder mensen er over praten, hoe minder ik de noodzaak voel zelf iets te moeten doen.’ Of nog erger, ze kijken je aan met zo’n blik ‘nee hè, begin jij ook al’.”
De milieuproblemen zijn steeds lastiger te ontkennen, dus ontstaat er ook steeds meer boosheid nu steeds meer mensen zich er mee bezig houden. En als zelfs prins Harry zich er over uitlaat, zal er wel echt iets zijn. Maar gelukkig pakt hij nog regelmatig het vliegtuig! De reacties op prins Harry zijn een combinatie is van mensen die zijn uitspraken gezeur vinden (want er is geen probleem en trouwens je pakt ook nog gewoon het vliegtuig, dus je zal het probleem zelf ook wel niet zo groot vinden, dus houd je mond er gewoon over) en van mensen die heel erg begaan zijn met onze planeet (als je er over nadenkt om je gezinsgrootte te beperken voor onze planeet, dan wil je misschien ook overwegen om minder te gaan vliegen, je hebt immers een voorbeeldfunctie).
Blijkbaar zijn er velen die denken ‘prima dat jij met wat kleine aanpassingen mee praat met de grote onderzoeken, maar val mij er niet mee lastig’. En dat maakt het juist voor velen van ons lastig om steeds meer aanpassingen te doen. We willen gemotiveerd worden, we willen horen dat we het goed doen en dat we de doelen samen wel gaan halen. Dus bij deze een oproep aan iedereen die denkt dat het zo’n vaart niet zal lopen en dat het allemaal wel meevalt met de smeltende ijskappen, de opwarming van de aarde en de stijgende zeespiegel: wees niet te kritisch op ons en geef zo nu en dan een complimentje. Zo draag je zelf ook een steentje bij.
