Veeeel te veel afval
Nieuw jaar, nieuwe goede voornemens. Het moet nu maar eens over zijn met al dat afval. Terwijl ik na de kerstvakantie het oud papier verzamel (te veel), het glaswerk orden om naar de glasbak te brengen, een zak kleding klaarzet voor de textielbak en de statiegeld-flessen verzamel besef ik me dat wegwerpplastic lang niet het enige probleem is. Het gaat om heel veel verschillende verpakkingen. We hebben simpelweg te maken met veel te veel afval!
Wat dacht je van bijvoorbeeld kleding. Gemiddeld kopen Nederlanders zo’n 46 nieuwe kledingstukken per jaar, voor gemiddeld 16 euro per stuk, blijkt uit cijfers van de Hogeschool van Amsterdam. Daarnaast zijn we tussen 2002 en 2015 jaarlijks 500 euro meer gaan besteden aan nieuwe kleren, aldus het CBS. Van al die kleding gooien we bijna 15 kilo per persoon weg. Recyclen lukt vaak niet en slechts een deel van de gebruikte kleding kan worden hergebruikt als kleding(veelal in het buitenland) of wordt aangeboden in tweedehands winkels. Een ander deel krijgt een tweede leven als poetsdoek of als matrasvulling en een gedeelte wordt verbrand. Veruit het grootste gedeelte van onze gebruikte kleding wordt weggegooid. Kleding is van minder goede kwaliteit dan vroeger dus slijt het sneller. Er zit dus maar een ding op en dat is minder kleding kopen en als we kleding kopen, moet het van betere kwaliteit zijn zodat het langer gedragen kan worden. Omdat ik zelf niet echt van shoppen houd, is dit een makkelijk voornemen. Alleen iets kopen als ik het echt nodig heb. Geen impuls aankopen meer voor mij in het nieuwe jaar.
Maar dan het dagelijkse afval. Ik let er tijdens het boodschappen doen al een tijdje op. Geen onnodig plastic, eigen tas mee, op de fiets boodschappen doen en zoveel mogelijk verse producten (liefst uit eigen land in verband met de vervoersvervuiling). Toch blijft het lastig. Bijna alles is in plastic verpakt, ik kan haast niet vinden waar de producten vandaag komen en de verleidingen zijn groot. Maar ik merk ook dat steeds meer supermarkten en winkels hun beste beentje voor zetten als het om het milieu gaat. Bij de groenteafdeling liggen speciale herbruikbare zakjes voor groente en fruit. Top! Naar de kaaswinkel en groenteboer neem ik mijn eigen verpakking mee (blijkt geen probleem te zijn) en bij de bakker kan ik een linnen broodzak aanschaffen om het brood in te doen.
Dan loop ik direct al tegen de eerste problemen aan, ik heb twee linnen zakken gekocht maar ik vind ze best prijzig (10 euro) en aan twee broden heb ik niet genoeg. En als ik mijn brood nu invries, droogt het uit en smaakt het minder lekker dan in zo’n plastic zak. Omdat ik niet meteen op wil geven, besluit ik een keer extra naar de bakker te lopen en mijn vriesruimte te gebruiken voor het invriezen van restjes eten (en echt zo gooi ik een stuk minder eten weg). Ik kreeg van mijn moeder de ouderwetse tip om verse groente te kopen en de restjes direct in kleine stukjes te snijden en in te vriezen. En echt, beste tip ever! Er liggen nu gemiddeld zo’n vijf soorten groente in de vriezer en dat is reuze makkelijk voor babyhapjes! En dit scheelt direct aanzienlijk in het papier- en glasafval.
Oké, volgende stap. Ondanks een nee-nee-sticker krijgen we nog van alles door de brievenbus. De krant mag blijven (alleen op zaterdag, de rest van de week lezen we hem naar volle tevredenheid online), maar er zijn nog best wat bedrijven die je ongevraagd folders, flyers en magazines sturen. Daarnaast krijgen we nog steeds post van de vorige bewoners (retour afzender lijkt niet te werken). Na een rondje bellen wordt ons beloofd dat er geen reclamepost (verpakt in plastic omdat het niet onder huis-aan-huispost valt) meer verstuurd wordt.
Nog zoiets, snoep en koek. Waarom wordt alles wat voor kinderen is, nog eens extra ‘goed’ verpakt? Snoep en koek wordt vaak per stuk verpakt. Ik snap ook wel dat dit deels is om het ‘vers’ te houden en dat het niet zo plakt maar de hoeveelheid plastic is hier echt buitenproportioneel. Geen snoep meer was geen optie (hoe kon ik dat uberhaupt opnoemen? Snoep ik heel lekker) dus moesten we op zoek naar een andere oplossing. Nou zijn er op internet veel recepten te vinden waarin je zelf snoep (en koek) kan maken. Ook zonder suiker! En dat is een hit hier in huis. Het is leuk om te doen, je hebt er veel meer zicht op wat er in gaat en het is ook nog eens veel lekkerder. Hetzelfde geldt natuurlijk voor koek (de kruidkoek is echt een aanrader, ook voor mee in de broodtrommel). Nadeel is wel dat je het niet zo lang kan bewaren (maar dat blijkt hier in huis geen enkel probleem te zijn).
Naast kinderproducten als koek en snoep, zijn wel meer producten speciaal voor kinderen grondig ingepakt. Speelgoed wordt zo goed ingepakt dat je het zonder schaar en mes amper open krijgt. Een pop wat ingepakt is in plastic, zit in een doos waar nog een laagje plastic omheen zit en de verpakking van een paar stiften is niet open te krijgen zonder geweld te gebruiken. En daarnaast is speelgoed bij ons thuis ook een wegwerpproduct. Ze spelen er even mee en gooien het dan in een hoek om er nooit meer naar om te kijken. Behalve als ik het weggooi, dan is het huis te klein en was het hun lievelingsspeelgoed ‘daar speelde ik heel vaak mee, als jij niet keek….’. Een oplossing hiervoor heb ik nog niet gevonden. Een vriendin heeft zichzelf voorgenomen om bij bedrijven (in winkels) steeds te vragen waarom de producten onnodig in plastic verpakt zijn. Ik ben nog niet zover, maar ik vind haar een held! Door te benoemen wat er beter kan, veranderen er dingen. Misschien doe ik wel met haar mee dit jaar. Wel geven wij sinds een aantal jaar voor de verjaardag een leuk uitje cadeau inplaats van nog meer spullen.
