Zelfs de baby helpt mee
Onze jongste – na twee dochters kregen we dit jaar een zoon – draagt wasbare luiers. De hoeveelheid afval bij de vorige twee baby’s (die wel gewoon wegwerpluiers droegen) heeft ons aan het denken gezet. Wist je dat een baby per jaar 260 kilo afval produceert!? Dat zijn meer dan vijftig vuilniszakken per jaar! Reden genoeg voor mij om me in wasbare luiers te verdiepen. Gaandeweg kwam ik nog veel meer voordelen tegen: kinderen met deze luiers zijn eerder zindelijk, je bespaart aanzienlijk, kinderen met wasbare luiers hebben minder last van luieruitslag en hebben (‘s nachts) minder last van lekkage.
Veel voordelen, maar ik zag ook veel nadelen. Was dit niet (te) veel werk? Ging het niet stinken? Hoe doe je het onderweg en met vakantie als je geen wasmachine bij de hand hebt? Hoe krijg ik die gewassen luiers op tijd droog? Ik zag mezelf al elke avond poepluiers uitwassen boven de wasbak. Ik zag al een geïrriteerde medewerkster van het kinderdagverblijf voor me met zo’n blik van ‘zij moet zo nodig iets voor het milieu doen, maar ik heb er veel werk van’. Ik hoorde in gedachte mensen al zeggen ‘als je iets voor het milieu wil doen, neem dan geen derde kind’. Maar, gelukkig bleken de meeste van deze gedachten ongegrond. Het kinderdagverblijf vindt het geen probleem en een poepluier met een wasbare luiers is niet viezer (of minder vies) dan met een wegwerpluier. De moderne variant van de wasbare luier is een hele praktische en fijne luier en voor onderweg zijn er wasbare water- en geurdichte tasjes.
Mijn moeder dacht dat we de ouderwetse doeken (inclusief veiligheidsspeld) hadden aangeschaft. Dus zij kon opgelucht ademhalen toen bleek dat het om een gebruiksvriendelijk systeem ging met klittenband en drukknoopjes. Familie en vrienden die vooraf sceptisch waren, zagen al snel in dat de wasbare luier niet stinkt (het stinkt zelfs minder dan de wegwerpluier), niet meer werk was en dat de printjes eigenlijk wel erg leuk staan.
Maar, eerlijk is eerlijk, het was even wennen. Elke dag verplicht wassen – want anders heb je de volgende dag geen droge luiers tot je beschikking – is toch best een dingetje. Vooral toen de wasmachine er midden in mijn kraamweek mee stopte. Zal je altijd zien… Paniek! De kraamverzorgster – die overigens ook nog nooit met wasbare luiers had gewerkt – wist het ook niet meer en begon de luiers in het bad te wassen waarna ze onmogelijk droog te krijgen waren. Snel mijn man naar de supermarkt gestuurd voor een gewoon pak luiers en de wasmachine-monteur kwam speciaal op zijn vrije dag – het was Koningsdag – langs omdat hij de nood van de situatie inzag. Hij had zelf ook jonge kinderen en uit eigen ervaring wist hij dat hij de nood hoog was in zo’n kraamweek. ‘Ik kom toch maar even langs want je wilt geen ruzie met een kraamvrouw’, merkte hij droog op. De wasmachine werd gemaakt en na drie dagen zonder wasmachine (en dat is lang tijdens een kraamweek!) draaide de trommel weer als vanouds en konden we een doorstart maken met de luiers.
Nu, een half jaar later, gebruiken we nog steeds de wasbare luiers. En het bevalt eigenlijk best wel goed. De nadelen bleken verwaarloosbaar en het went zo snel dat ik het niet als meer werk zie dan de wegwerpluiers. Tijdens onze kampeervakantie hebben we toch maar een pak met wegwerpluiers aangeschaft omdat we daar geen was konden draaien op 60 graden maar verder heeft onze zoon nog weinig anders dan zijn vrolijk gekleurde luiers aangehad. Een poepluier is nog steeds vies, een te volle luiers lekt nog steeds maar de hoeveelheid afval is aanzienlijk minder. En dat is heel fijn!
